Jakie skojarzenia przywołuje postać Jana Pawła II? Dla jednych papieskie kremówki, dla innych rodzinne Wadowice, dla wielu mieszkańców Litwy pamiętny rok 1993 i pierwszą wizytę głowy Kościoła katolickiego na Litwie, dla większości – mądrość i autorytet.
Życiorys papieża rodaka jest niewątpliwie składnicą wzorców postępowania i drogowskazów życiowych, dlatego młodzież zrzeszona w drużynach harcerskich “Step” i “Zodiak” przy współpracy ze stowarzyszeniem “Euopos inovacijos” postanowiła zaczerpnąć ze źródła mądrości podróżując szlakiem papieża i odwiedzając Górę Krzyży oraz Szydłów w ramach projektu “Za przykładem św. Jana Pawła II”, współfinansowanego przez Samorząd rejonu solecznickiego.
Pierwszy przystanek: Góra Krzyży. 7 września 1993 roku cały świat usłyszał o niepowtarzalnym miejscu naszej ojczyzny, które stało się symbolem niezłomnej wiary w moc Krzyża Chrystusowego i oporu wobec prześladowań za wiarę. Za przykładem bohatera projektu, młodzież ustawiła krzyże i przechadzając się ścieżkami przyglądała się licznym świadectwom wiary przywiezionym z różnych zakątków naszego świata.
Podążając śladami Papieża, młodzież odwiedziła Szydłów. Wieczór spędzony na zajęciach i nocleg w Domu Pielgrzyma, niedzielne nabożeństwo w Bazylice p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, wizyta w muzeum i poznanie historii miejscowości, a także droga pokonana na kolanach do kamienia, na którym miało miejsce jedno z pierwszych objawień w Europie pozwoliły poznać uczucia Jana Pawła II, który powierzył Litwę opiece Najświętszej Maryi Panny, tak jak kiedyś całe swoje życie zawierzył drugiej Matce każdego człowieka – Matce Boskiej.
Dodatkiem do programu była wizyta w posiadłości dworskiej w Pokroju, gdzie młodzież mogła w interaktywny sposób poznawać historię i literaturę, tradycje z czasów Szekspira czy naturę na pięknych klombach.
Po kilkumiesięcznej izolacji wywołanej pandemią koronawirusa, wyjazd był pierwszym spotkaniem całego środowiska i treściwą odskocznią do powrotu do życia społecznego, czyli lekcją przypomnienia o tym, że są ludzie różnego wieku, upodobań, warstw społecznych, zawodów, więc prawdziwy człowiek tak dostosuje swoje zachowanie, by osiągnąć swój cel i uszanować innego człowieka. Pierwsza lekcja została zaliczona pomyślnie, gdyż otrzymaliśmy wiele ciepłych słów od osób, z którymi się spotykaliśmy się, np. przewodnika w Pokroju, kucharek czy pielgrzymów z Domu Pielgrzyma.
Szacunek idzie w parze z pokorą, więc w myśl jednego z drogowskazów św. Jana Pawła II nauczyliśmy się, że “trzeba być pokornym, ażeby łaska Boża mogła w nas działać, przeobrażać nasze życie i przynosić owoc dobra”.
Drużynowa 8 SDH “Zodiak” Gabriela Mockutie
